Zanim zdecydujesz sie na dalmatynczyka

Odpowiedzi na trudne pytania. Przeczytaj koniecznie!

Moderatorzy: dalmibea, magmal

Zanim zdecydujesz sie na dalmatynczyka

Postprzez dalmibea » Wt lut 08, 2011 1:37 am

Zastanów się czy w ogóle możesz mieć psa - czy możesz mu poświęcić tyle czasu i uwagi ile wymaga, a będzie jej wymagał dużo. Przemyśl co zrobisz z psem w czasie wakacji, wyjazdu do rodziny na święta czy urlop. Czy Twoja sytuacja życiowa jest na tyle stabilna, że przez kolejnych naście lat się nie zmieni na tyle drastycznie, że będziesz musiał psa oddać. Wynajmowanie mieszkania, studia, praca, wyjazd za granicę czy narodziny dziecka - to najczęstsze powody oddawania psów - wcześniej "członków rodziny i prawie dzieci". Czy wszyscy domownicy - bez wyjątku - akceptują przybycie psa do domu?

Zastanów się czy możesz mieć dalmatynczyka - czy wiesz cokolwiek o tej rasie, jej historii, predyspozycjach, charakterze itd? Czy masz wystarczająco dużo konsekwencji i opanowania, żeby x razy dziennie tłumaczyć dalmatynczykowi, że pewnych rzeczy mu jednak nie wolno, a inne są bardzo wskazane do wykonania.

Zastanów się czy jesteś przygotowany na koszty związane z utrzymaniem psa - często dość wysokie. Czy masz w sobie na tyle wyrozumiałości, żeby zrozumieć, że to, że Twój pies nie potrafi się w pewnych sytuacjach zachować tak, jakbyś tego oczekiwał, nie wynika z tego że jest głupi czy chce zrobić Ci na złość, ale z tego, że w którymś momencie nie zadbałeś o to, żeby go tego nauczyć? Czy jesteś pewny, że umiesz budować po kawałeczku więź z psem? Czy będziesz potrafił z nim pracować, czy wystarczy Ci zapału i chęci, żeby pracować z nim kilka miesięcy ?

Przeczytaj to wszystko i odpowiedz sobie szczerze na każde z postawionych tu pytań. Przeczytaj jeszcze raz i jeszcze raz, aż będziesz pewny, że dasz radę, że wierzysz w to, że ten, wlasnie ten dalmatynczyk ktorego wybrales będzie psem Twojego życia. Nie okłamuj siebie - nie warto!

Zanim pies trafi do Twojego domu.
Zadzwoń albo napisz - przedstaw się, opowiedz o sobie - o tym co robisz, jak wygląda Twój zwykły dzień, czym się zajmujesz, opowiedz o domownikach, o tym kto będzie głównym opiekunem psa itd. Przygotuj się na wiele pytań - to, że pytamy ile masz lat, albo czy wynajmujesz mieszkanie nie wynika z naszego wścibstwa - tak na prawdę, zupełnie nas to nie interesuje - ale z punktu widzenia psa, ma ogromne znaczenie. A Ty. Zadaj tyle pytań ile przyjdzie Ci do głowy - nie ma pytań głupich - każde z nich, może się okazać najważniejsze i najistotniejsze.

Po co to wszystko?
Po to, żebyś Ty miał w domu psa którego będziesz kochał, który będzie dla Ciebie najwspanialszy, najmądrzejszy, najcudowniejszy. Żebyś mógł dzielić dom z dalmatynczykiem - a to już nagroda sama w sobie. Po to, żeby pies który do Ciebie trafi był szczęśliwy, kochany i potrzebny. A to, że czasem nasika na dywan albo pogryzie kapcie - Nobody's perfect! Tylko i Ty i my - musimy być o tym przekonani w 100%. Chcemy uchronić Ciebie i psa przed pomyłkami, które są bardzo kosztowne, bo dotyczą zawiedzonych nadziei - i Twoich i psich.


Oddając szczeniaka albo doroslego psa nowym właścicielom, chcemy mieć pewność, że będą potrafili się nim zająć, posiadają pewną wiedzę o rasie i będą mieli dla niego czas. Dlatego chcemy ich wcześniej poznać, osobiście .Pragniemy także utrzymywać stały kontakt z właścicielami i otrzymywać wiadomości o tym, jak czują się nasze psiaki. Najważniejszą rzeczą jest to, aby otrzymywały dużo miłości i czuły się pełnoprawnym członkiem rodziny.


Zanim zdecydujesz się na dalmatynczyka, dowiedz się jak najwięcej o tej rasie.
Poniżej znajduje się kilka podstawowych informacji, które powinieneś przeczytać zanim podejmiesz decyzję.



-pełen uroku i wdzięku pies o czułym i wiernym spojrzeniu
-wesoły, żywy, pełen temperamentu
-dobry stróż
-na świat przychodzą białe pieski. Kropki i cętki pojawiają się około dwunastego dnia życia
-oddany całej rodzinie, a szczególnie dzieciom. Niestrudzony w zabawach
-doskonale czuje się w rodzinie wielodzietnej, gdzie dzieci w sposób naturalny zapewniają mu ruch
-potrzebuje bardzo dużo ruchu, więc doskonale nadaje się dla wysportowanych ludzi
-inteligentny i dlatego potrzebuje zajęcia. To, czego się nauczy, chętnie wykonuje. Niestety odnosi się to do nauki pozytywnych jak i negatywnych rzeczy
-łatwy w pielęgnacji, a poza tym ma doskonały, niewybredny apetyt
-kocha wypoczynek na Kanapie i spedzanie nocy w lozku

Duża popularność tej rasy, w ostatnim czasie przyczyniła się do zwiększenia hodowli, co zawsze idzie w parze z częściową utratą pozytywnych cech danej rasy. Tak też stało się i z Dalmatyńczykiem, choć w znacznie mniejszym stopniu niż w innych rasach. Następstwa popularności to :
-coraz częstsze przypadki całkowitej lub częściowej głuchoty szczeniąt
-problemy zdrowotne
-występująca agresja do psów i czasem do ludzi
-psy zbyt znerwicowane, pobudliwe i rozkojarzone

Pies, który nawet posiada niepożądane cechy charakteru, ale jest umiejętnie prowadzony i wychowywany od szczenięcia, da swojemu właścicielowi ogromną porcję przyjemności i radości w życiu. Proszę pamiętać, że nie jest to rasa dla ludzi mało ruchliwych i niekonsekwentnych. Z dalmatyńczykiem musimy nie tylko rozmawiać i biegać na długie spacery, ale też nie zostawiać go samego w domu na 8 czy 10 godzin. To nie dla niego!!

Dalmatynczyk potrafi byc wspanialym strozem, to pies terytorialny. On nie tylko będzie się trzymał swego terenu, ale jeszcze jest w stanie skutecznie pilnować go przed obcymi i bronić swej ziemi i swego stada - czyli nas - do końca. Nie oznacza to jednak, że ma spędzać cały czas w ogródku, pilnując terenu przed intruzami. Najbardziej potrzebuje towarzystwa rodziny. Nie szczeka na wszystko, co się rusza. Głosu używa, w sytuacji realnego zagrożenia lub jako ostrzeżenie. Przebywając w jakimś miejscu przez kilkanaście minut uważa je już za swój teren. Gdy pojawi się na nim inny pies lub obca osoba, pies może zacząć bronić terenu.
Dalmatynczyk jest psem niezależnym, wymagającym konsekwentnego lecz łagodnego traktowania. Ma swoje zdanie, które może się różnić od twojego. Nie zawsze wykona polecenia właściciela, zwłaszcza, gdy zainteresuje go coś innego. Trzeba mieć dużo czasu i cierpliwości, aby nauczyć go posłuszeństwa. Często udaje, że nie słyszy wołania lub komendy. Jeśli choć raz pozwolisz mu na coś, czego zwykle zabraniasz, zapamięta to i będzie stale próbował. Dalmatynczyk od początku musi wiedzieć, że to nie on rządzi w twoim domu. Ma znakomitą pamięć, gdy raz kogoś zobaczy, pozna go nawet po długim czasie. Jeśli raz wyrządzisz mu krzywdę, może ci już nigdy nie zaufać. Dalmatynczyki to nie są psy, które można zostawić w domu lub ogrodzie na cały dzień. Potrzebują towarzystwa, uwagi i miłości. Chodzą za właścicielem krok w krok, (nawet do łazienki). Dalmatynczyk musi czuć się pełnoprawnym członkiem rodziny.
Aby się dobrze czuć i rozwijać, potrzebują dużo aktywnego ruchu. Nie wystarczy im spacer na smyczy dookoła bloku, nawet najdłuższego. Duży ogród też nie załatwia sprawy. Musisz wygospodarować co najmniej godzinę a jeszcze lepiej dwie dziennie, oraz znaleźć miejsce, gdzie pies będzie mógł swobodnie pobiegać. Jeśli prowadzisz sportowy tryb życia, twój pies na pewno będzie zadowolony.

Z reguly Dalmatynczyk nie posiada instynktu polowania, ale moze sie zdazyc ze pobiegnie za uciekającym kotem czy krolikiem. Ciekawi go wszystko, co się rusza, zwłaszcza szybko. Bez trudności potrafi przeskoczyć płot, jeśli coś go zaciekawi po drugiej stronie, musisz więc zaopatrzyć się w wysokie ogrodzenie. Na spacerze w mieście, zawsze powinien być na smyczy, aby nie wybiegł na ulicę.

Dalmatynczyk to nowe obowiązki
Młode psy, a zwłaszcza szczenięta, potrafią nieźle narozrabiać. Trzeba się z nimi bawić, uczyć posłuszeństwa i zasad panujących w domu. Trzeba je często karmić a także wyprowadzać w nocy (dopiero 6-miesięczny pies wytrzymuje 8 godzin bez załatwiania się). Jeśli pracujesz, musisz co kilka godzin wpadać do domu i zabierać go na krótkie spacery, lub zapewnić mu opiekę podczas twojej nieobecności.
Dalmatynczyk wymaga organizowania mu czasu - zostawiony sam sobie zaczyna się nudzić, a nie ma większej katastrofy, niż nudzący się dalmatynczyk. Młode psy wymagają też socjalizacji. Zabieraj go w miejsca, gdzie może spotkać inne psy. Im wcześniej przyzwyczaisz go do takich spotkań, tym mniej problemów będziesz mieć w przyszłości.
Dalmatynczyk to pies rodzinny i jako taki musi być traktowany.
Nie można go izolować od ludzi, bo on ich kocha i tylko w ich pobliżu czuje się szczęśliwy. Jest to jednak pies o dominującym charakterze i jeśli nie byliśmy w stanie konsekwentnie wychować naszego dziecka tak by nam nie wlazło na głowę - to w takim wypadku również dalmat będzie dla nas zbyt dużym wyzwaniem. Czasem lepiej jest wtedy zweryfikować swoje marzenia co do rasy.

Dalmatynczyk potrzebuje towarzystwa,źle znosi samotność. Pozostawiony sam w domu, może zniszczyć otoczenie, lub zrobić krzywdę sobie. Jeśli mieszkasz w bloku, sąsiedzi mogą nie zaakceptować faktu, że twój pies wyje cały dzień. Jeśli długo pracujesz i nie masz w tygodniu czasu dla psa, poszukaj rasy, która łatwiej zniesie samotność.

Dalmatynczyk nie jest malym pieskiem ,czy masz odpowiednie warunki mieszkaniowe, aby twój pies dobrze się tam czuł?

Koszty
Decydując się na dalmata, musisz wziąć pod uwagę koszty związane z jego utrzymaniem.
Karma , smycz, obroże, zabawki i posłanie, dodaj do tego opiekę weterynaryjną - szczepienia, odrobaczanie, witaminy, preparaty przeciwpchelne, prześwietlenia i nieprzewidziane wypadki.

Większość dalmatynczykow żyje 12-14 lat. Pamiętaj więc, że bierzesz na siebie obowiązek, który powinieneś wypełniać przez najbliższe kilkanaście lat.

Dobre strony :)
Posiadanie dalmatynczyka to również wspólne radosne chwile, przytulanki, całuski, ciepło i szczęście. Nie ma nic piękniejszego od codziennych powitań, wspaniałego spojrzenia oddanych psich oczu i ciepłego dotyku jęzorka na buzi. Po prostu przepiękna psia miłość, tak mocna i bezwarunkowa, że aż dech zapiera. Pies to wielka odpowiedzialność, ale to, co dostaniemy w zamian jest warte wszystkich wyrzeczeń i wszelkich poświęceń.
Zniewoliliśmy resztę zwierzęcego stworzenia oraz potraktowaliśmy naszych dalekich kuzynów w futrach i piórach tak okrutnie, że poza wszelką wątpliwość, gdyby mieli oni stworzyć religię, szatanem byłby dla nich człowiek.
— William Ralph Inge
Avatar użytkownika
dalmibea
Site Admin
 
Posty: 6291
Dołączył(a): So lut 20, 2010 5:58 pm

Powrót do ZANIM ADOPTUJESZ PSA

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron