Wszystko o kastracji

Moderator: dalmibea

Wszystko o kastracji

Postprzez dalmibea » Śr cze 30, 2010 11:50 pm

Wszystko o kastracji

Często właściciele psów zadają sobie pytanie: rozmnażać czy sterylizować. Odpowiedź jest bardzo prosta: albo rozmnażać, albo sterylizować. Nieprawdą jest, że suczka przynajmniej raz musi zostać matką. Dlatego, jeśli nie chcemy szczeniąt, najlepszym rozwiązaniem jest kastracja.

Sterylizacja suczki

Z pewnością wielką radością dla właścicieli i hodowców psów jest dochowanie się szczeniąt. W niektórych sytuacjach nie chcemy jednak potomstwa od naszej suczki i w tym przypadku radzę zdecydować się na sterylizację. W ogólnym rozumieniu sterylizacja czy też kastracja znaczy tyle, co uniemożliwienie rozrodu. Określenie sterylizacja używane jest jako szersze pojęcie: uniemożliwienie rozmnażania się niekoniecznie poprzez usunięcie gruczołów rozrodczych. Określenie kastracja częściej używane jest w przypadku zabiegu usunięcia gruczołów rozrodczych, czyli jajników lub jąder. W przypadku suczek pod słowem sterylizacja kryje się usunięcie gruczołów płciowych, a więc jajników, zwane owariektomią, lub usunięcie całego narządu rozrodczego, czyli jajników i macicy, zwane owariohisterektomią.

Kiedy sterylizować suczkę? Jeśli suczka nie jest przeznaczona do rozrodu, należy wysterylizować ją przed lub po pierwszej cieczce. Wczesna sterylizacja, czyli przed wystąpieniem cieczki, daje tylko pół procenta możliwości wystąpienia nowotworów gruczołu mlekowego. Sterylizacja po pierwszej cieczce daje suczce czas na pełną dojrzałość, a możliwość wystąpienia nowotworów gruczołu mlekowego wzrasta raptem o pół lub jeden procent.

Mimo że kastracja jest jednorazowym zabiegiem skutecznie zabezpieczającym suczkę przed niepożądaną ciążą i chorobami układu rozrodczego, chociażby takimi jak ropomacicze, którego leczenie i tak kończy się kastracją, to jednak może mieć skutki uboczne. Najczęstszym i najbardziej przykrym jest nietrzymanie moczu, które ujawnia się najczęściej po 2,5 roku od zabiegu sterylizacji. Jest ono ściśle związane z masą ciała i dotyczy suczek cięższych niż 20-kilogramowe, a więc u ras dużych i bardzo dużych zdarza się częściej. Im mniejsza suczka, tym zagrożenie tą dolegliwością jest mniejsze. Na szczęście nie jest to dolegliwość nieuleczalna – istnieje szereg sposobów zapobiegania nietrzymaniu moczu z powodu braku estrogenów. Poza tym przez około 2-3 miesiące po owariohisterektomii niektóre suczki mają znacznie zwiększony apetyt, dlatego w tym okresie trzeba bardzo pilnować ich diety, aby nie doprowadzić do otyłości. Zdarza się również, że po sterylizacji suczki, szczególnie z włosem ościstym, porastają sierścią wełnistą. Mimo to zachęcam wszystkich właścicieli suczek nieprzeznaczonych do rozrodu do ich sterylizacji, a właścicieli suczek, które mają się rozmnażać, do sterylizacji po zakończonym okresie rozrodu, a więc gdy suka ma 6-8 lat.

Bezwzględnym wskazaniem do sterylizacji jest pojawienie się guzków w gruczole mlekowym, jak również objawy wszelkich zaburzeń ze strony układu rozrodczego. Przypominam, że takie objawy, jak wzmożone pragnienie, niechęć do jedzenia, niejednokrotnie wymioty, sugerują dokładne zbadanie układu rozrodczego, ponieważ ich przyczyną może być zapalenie błony śluzowej macicy, np. ropomacicze. W przypadku niepożądanej ciąży istnieją trzy wyjścia, które nie zrobią suce krzywdy. Po pierwsze, ciąża może być donoszona i zakończona porodem. Hormonalne przerywanie ciąży, która jest stanem fizjologicznym, jest bardzo dużą, niepożądaną burzą w organizmie i może skończyć się dla suczki przykrymi konsekwencjami. Drugim rozwiązaniem jest sterylizacja w czasie trwania ciąży; naturalnie dotyczy ona tylko tych suczek, które nie są przeznaczone do rozrodu. Oczywiście sterylizacja w bardzo zaawansowanej ciąży nie jest rozwiązaniem idealnym, ale z pewnością lepszym niż późniejsze usypianie niechcianych szczeniąt. Można również stosować antagonistów progesteronu, tzw. tabletki poronne, które niestety w Polsce nie są dopuszczone z powodu lęku przed nadużyciami, ale stosowanie ich nie czyni szkody suczce.

kastracja psa

Sterylizacja czy też kastracja psów samców jest w Polsce znacznie mniej popularna aniżeli sterylizacja suczek. W wielu krajach zachodnich i w Stanach Zjednoczonych wszystkie psy nieprzeznaczone do rozrodu są kastrowane. W Polsce właściciele odnoszą się do tego zabiegu bardzo niechętnie. Uważam, że wszystkie psy, zarówno te przeznaczone do rozrodu, jak i pozostałe, jeśli nie stwarzają kłopotów wychowawczych, takich jak nadmierna agresja czy zbyt intensywne zachowania seksualne, powinny być kastrowane w wieku 7-8 lat, a więc wtedy, kiedy kończy się okres rozrodu, a zaczynają występować różnego rodzaju zaburzenia związane z nieprawidłowym działaniem gruczołów rozrodczych (jąder), np. stany zapalne lub nowotwory prostaty.

Bezwzględnym wskazaniem do kastracji psa jest wnętrostwo, a więc niezstąpienie jednego lub obu jąder z jamy brzusznej, lub sytuacja, kiedy jądro utkwiło w kanale pachwinowym. Ponieważ tego typu dolegliwości są dziedziczne, cierpiący na nie pies nie powinien mieć potomstwa. Poza tym pozostawienie jądra poza moszną grozi chociażby jego nowotworzeniem lub innego rodzaju zaburzeniami hormonalnymi.

Nowotworzenie jąder jest coraz częściej spotykaną dolegliwością psów. Różnego rodzaju schorzenia jąder prowadzą do bardzo poważnych zaburzeń hormonalnych, np. do zespołu feminizujących jąder (bezwzględne wskazanie do kastracji). Coraz częściej zdarzają się również stany zapalne jąder i najądrzy, które również powinny skończyć się kastracją psa. Wskazaniem do kastracji bez względu na rasę i wiek psa są niektóre zaburzenia zachowania, kiedy nie można psu pomóc poprzez psychoterapię ani farmakoterapię.

Pokastracyjne powikłania u psów zdarzają się dość rzadko i są podobne do powikłań występujących u suczek. U psów o dużej masie ciała zdarza się nietrzymanie moczu, bywa również, że psy porastają nietypową sierścią lub występują na ich ciele symetryczne wyłysienia. Na szczęście są one dość rzadkie, dlatego zdecydowanie zalecam kastrację nawet zdrowych psów, które ukończyły 8 lat.

Dorota Sumińska
Avatar użytkownika
dalmibea
Site Admin
 
Posty: 6291
Dołączył(a): So lut 20, 2010 5:58 pm

Powrót do PORADY WETERYNARYJNE

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron